It's good to be back! czyli "dzień z życia Mamuta" :-)

Po wspinaniu w Alpach, nadszedł w końcu czas powrotu do treningów i odbudowania formy. Gdzie lepiej popracować na formą, jeśli nie w Mamucie?

To był bardzo fajny dzień! Super ekipa i jak zwykle genialne wspinanie. Dzięki Jarku za wspólną "chłostę" :-)

Przewodnik “Jura Południowa” Grzegorza Rettingera (wyd. 3, 2018)

W najnowszym przewodniku Grzegorza Rettingera - "Jura Południowa" znalazło się miejsce na trzy moje zdjęcia. A na nich Wiktoria, Jarosław oraz Paweł :-)

La Sportiva TC Pro

Po ostatniej wizycie w Tatrach dorosłem w końcu do zakupu butów dedykowanych w góry. Wybór padł na model La Sportiva TC Pro.

Czy się sprawdzi? Zobaczymy po powrocie z Chamonix, bo na pogodę w Tatrach póki co nie ma co nawet liczyć...

Mnich - Sprężyna VII-

Cały nasz pobyt można podsumować stwierdzeniem "oszukani przez prognozy". Sobota miała być ładna. Niedziela dla odmiany brzydka. Jak się jednak okazało

niedziela była dużo ładniejsza, podczas gdy sobota oferowała warun dla konsera.

W związku z zapowiadanym  na popołudnie deszczem tabor opuściliśmy o godzinie 5:30. Szybkie podejście i po 7:00 znajdowaliśmy się już pod ścianą. Na

miejscu spotkaliśmy Biedrunia, który w planie miał tego dnia jakieś grubsze solo. Nasza wczesna obecność jednak (na szczęście) na tyle go zdziwiła, że

finalnie zrezygnował ze swojego planu, a my spokojnie mogliśmy rozpocząć wspinanie.

Sprężyna (w moim odczuciu), przynajmniej naszym wariantem, oferuje solidne wspinanie od początku do końca. Już pierwszy wyciąg prowadzący trawersem

(po drodze kilka plakietek) nie jest banalny. "Okap" (przewieszka?) znajdujący się na drugim wyciągu, mimo, że nie jednego wspinacza pewnie rozśmieszył

swoim rozmiarem, również nie jest łatwy. Asekuracja jednak jest na tyle pancerna i komfortowa, że nawet jeśli kogoś przerastają VII trudności, śmiało może

napierać a najtrudniejsze miejsce spokojnie przyhaczyć.

Trzeci wyciąg mimo, iż wyceniony tylko (!) na V+, również oferuje wspinanie. Paweł w prawdzie próbował trochę podnieść jego wycenę i wysłać mnie (przez

przypadek) na rysę z Luftwaffe (VIII-) "idź jak chcesz, ale wydaje mi się, że to idzie tędy" :-D jednak w porę się opamiętałem i poszedłem w prawo w stronę

zacięcia, którym dostałem się już do kolejnego stanowiska.

Wyciąg 4, który przypadł do prowadzenia Pawłowi, również nie wydał nam się łatwy. Sam trawers pod okapem nie był łatwy i odczuliśmy go zdecydowanie

trudniej niż sugerowała to wycena (V+).

Po skończeniu drogi i zjechaniu pod Mnicha, nie pozostało nam nic innego jak spakowanie zabawek i zejście na Tabor. Na taborze szybki obiad i powrót do auta.

W drodze do domu okazało się, że nie dość, że tego dnia deszcz finalnie nie padał... to pogoda była na tyle dobra, że można było się jeszcze spokojnie wspinać

do wieczora. Prognozy znowu nas oszukały...

Mnich - Folwark Montano VIII/VIII+ | Ny-Ny-Ny VIII-

Przelotny deszcz, duże zachmurzenie i może trochę słońca... no i wspinanie na Mnichu. Tak miał wyglądać nasz weekend po miesiącu nieobecności w Tatrach.

Na Tabor docieramy już w piątek wieczorem. Mimo piątkowego resta, czuje kompletny brak świeżości. Dwa dni wspinania w Mamucie nie wybacza. Targanie

dwóch plecaków na tabor również nie pomaga. Jednak co robić? Z doświadczenia wiem, że solidny wysiłek zawsze stawia mnie na nogi i pomaga w

"regeneracji".

Sobotni poranek jest bardzo kiepski. W nocy nad Tatrami przechodziły burze w związku z czym jest mokro, zimno i mglisto.

Przedłużamy (jak tylko się da) śniadanie i około 7:00 postanawiamy w końcu ruszyć w drogę. Pogoda wprawdzie nie powala, jednak z biegiem dnia, prognozy

przewidywały poprawę.

Na podejściu mgła jest tak gęsta, że Mnicha nawet nie widać. Klimat gęsty jak w najlepszych horrorach...

Niestety wyżej wcale nie jest lepiej. Z każdym kolejnym krokiem, przeklinam w głowie pomysł przyjazdu w Tatry. Mogłem przecież siedzieć w ciepłym Krakowie i

wspinać się na Dupie, Pochylcu, czy nawet Mamucie. Niestety jednak coś poszło nie tak. Jak zwykle prognozy nas oszukały!

W końcu jednak docieramy pod Mnicha. Wszystko wygląda słabo. Nawet bardzo. Jest szaro, ponuro i do tego mokro. Warun typu "gdzie popełniłem błąd?".

Łukasz. Filar Pochylca 8b // Pochylec

Frankenjura 2.0 (Pottenstein + Moritzer Turm // Pütlacher Wand // Bärenschlucht Wand)

Wieś, piękna pogoda oraz harde wspinanie. Tak krótko można podsumować nasz wyjazd.

W ciągu pięciu (a czterech wspinaczkowych) dni udało nam się odwiedzić trzy rejony. Moritzer Turm, Bärenschlucht a także Pütlacher Wand. Na każdej

znaleźliśmy turbo wspinanie. Na każdej drogi dały nam popalić. Nie mniej jednak nikt z nas na pewno nie wrócił słabszy!

Na szczególna uwagę zasługuje nasza kwatera. Rezerwując ją poprzez AirBnb nawet się nie spodziewaliśmy, że będzie to strzał w dziesiątkę. Ulokowana około 5

min (autem) od Bärenschluchta, 3 min od Pütlachera i maksymalnie 10 min od Moritzera stanowiła genialny punkt wypadowy. Dodatkowo... cisza, spokój (!)

oraz śpiew ptaków a także kompletny brak ludzi stwarzała idealne miejsce do resta.

Fotograficznie wyjazd był średni, jednak pod względem wspinaczkowym oraz towarzyskim był to absolutny top!

Rafał. Freischwimmer 8+ // Moritzer Turm // Frankenjura

Czas Apokalipsy VI.3+/4 // Szara Płyta | Szybki Lopez VI.2 // Wielka Turnia.